Voordelen: Xuan Liu, Jamie Kerstetter, Danielle Andersen en Linda Johnson

Craig Tapscott: Vrouwen kunnen soms andere uitdagingen ervaren aan de pokertafel. Kun je wat ervaringen noemen die je tot een sterkere speler hebben gemaakt?

Xuan Liu: Ik ben van kinds af aan dol geweest op de liefdesaffaire met poker en strategiespellen, en begon voor het eerst poker voor echt geld te spelen tijdens de opkomst van Moneymaker. Ik had andere vrienden die net zo geïnteresseerd waren in het spel als ik, maar ik was verreweg de meest ijverige en verdiepte me in elk pokerboek en elke bron die op dat moment beschikbaar was. Als je opgroeit zonder veel en altijd hebt gewerkt in banen die een uurloon betalen, wordt de mogelijkheid om je collegegeld te betalen of de huur van je hele semester in één keer te betalen echt aantrekkelijk. Zoals te verwachten en enigszins ironisch, kon ik door deze afleiding mijn cijfers niet hoog houden en verloor ik mijn studiebeurs.

Toen ik voor het eerst in de Verenigde Staten speelde, had ik grote moeilijkheden. Ik werd onder een hoek neergeschoten en ik werd naar links en rechts getrokken. Ik werd zelfs onder schot gehouden door LAPD . Ik heb geleerd een muur op te trekken en ik ben dankbaar dat die lessen relatief vroeg in mijn carrière zijn ontstaan. Ik had het geluk mensen te hebben die in me geloofden en een helpende hand uitstaken toen ik down was.

Jamie Kerstetter: Ik weet niet zeker of het overleven van tegenslagen aan de tafels me echt een sterkere speler heeft gemaakt, omdat het me niets strategisch leerde over het spel zelf. Maar ik denk dat sommige van de ergernissen die vrouwen van tijd tot tijd hebben, aanleiding kunnen zijn tot zelfreflectie. De vraag is: is poker iets wat ik nog wil doen? Is het nog leuk? Ben ik nog steeds gepassioneerd door leren en verbeteren?

Meestal denk ik na een slechte ervaring met een verliezende sessie of een downswing aan dit soort dingen, wat ik sowieso vaak zou moeten doen, om er zeker van te zijn dat ik mijn tijd en leven wijd aan een waardevolle onderneming die tot vervulling zal leiden.

Daniëlle Andersen: Ik voel me gezegend dat ik per ongeluk de eerste zeven jaar van mijn professionele pokercarrière online heb gespeeld. Eerlijk gezegd was ik niet erg op de hoogte van wat er gaande was in de pokerwereld, dus ik realiseerde me niet echt dat vrouw zijn iets speciaals was. We zijn allemaal hetzelfde achter het computerscherm. Toen ik voor mijn eerste live-spel ging zitten, beschouwde ik mezelf als een succesvolle, zelfverzekerde pokerspeler. Het verbaasde me dus dat ik me aanvankelijk ongemakkelijk en geïntimideerd voelde als (meestal) de enige vrouw aan tafel.

Er was geen reden voor mij om me zo te voelen. Ik wist dat ik een beter cv en meer ervaring had dan velen aan tafel, maar ik voelde me een valsspeler die er niet bij hoorde. Er was geen incident dat me hielp dit gevoel te overwinnen, maar elke dag dwong ik mezelf om te komen opdagen en elke dag voelde ik me comfortabeler en zelfverzekerder.

Ik weet uit de eerste hand dat de pokertafel een intimiderende plek kan zijn voor een vrouw, vooral voor iemand die nieuw is in het spel, maar ik denk dat de grootste groei in poker en het leven voortkomt uit het verleggen van de grenzen van onze comfortzone. Ik had gewoon naar huis kunnen rennen en op knoppen kunnen blijven klikken vanuit het comfort van mijn kantoor, maar ik vermoedde dat als ik mijn onzekerheden zou kunnen overwinnen, ik live poker geweldig zou vinden. En ik had gelijk. De cumulatieve ervaring van al die sessies waarin ik met een ongemakkelijke omgeving te maken kreeg totdat het een comfortabele omgeving werd, stelde me in staat om een sterkere (en gelukkiger) speler te worden.

Linda Johnson: Er is door de jaren heen veel veranderd voor vrouwen in het poker. Toen ik in de jaren '70 voor het eerst begon te spelen, woonde ik in Zuid-Californië en speelde ik in Gardena pokerrooms. Het was zeldzaam om een andere vrouw aan tafel te zien. Ik herinner me een man die tegen me schreeuwde en me bestrafte omdat ik "binnenviel waar ik niet nodig was". Toen vertelde hij me dat "poker een spel voor mannen zou moeten zijn."

Mijn engste moment vond plaats aan het begin van de club in Las Vegas in de jaren 80. Ik deed mee aan het $ 22-evenement en was blijkbaar de eerste vrouw die op deze locatie optrad. De manager van de speelkamer zei tegen me: "Hallo, schat!" De mannen waren niet erg vriendelijk. Toen ik aan de finaletafel kwam, namen we een pauze en zag ik acht van mijn tegenstanders ineenkrimpen en samenzweren om mij uit het toernooi te krijgen. Er werden zelfs vreselijke bedreigingen tegen me geuit over wat er met me zou gebeuren als ik zou winnen.

Destijds speelden slechts een paar vrouwen professioneel in Las Vegas. Ik heb drie soorten mannen ontmoet. Het eerste type stond vijandig tegenover elke vrouw die speelde. Ik heb geleerd een dikke huid te ontwikkelen en me niet door hun opmerkingen te laten beïnvloeden. Het tweede type was neerbuigend. Het derde type was zorgzaam en bijna "vaderlijk". Helaas was het derde type minder.

De sfeer in de pokerroom is tegenwoordig erg vrouwvriendelijk, hoewel je nog steeds af en toe een man tegenkomt die denkt dat hij superieur is en probeert het ze lastig te maken om te spelen. Ik denk dat dealers en mensen op de werkvloer in het algemeen beter zijn opgeleid om met deze situaties om te gaan en ik moedig meer vrouwen aan om ons geweldige spel te spelen.

Craig Tapscott: Wat was je eerste pokerervaring die je echt inspireerde om het spel dieper te bestuderen? Hoe ben je verbeterd?

Xuan Liu: Mijn eerste paar European Poker Tour-ervaringen waren solo-tours, maar ik begon al snel goede spelers aan te trekken nadat ik bij elke stop dezelfde gezichten zag. Op dat moment deed ik alle berekeningen nog in het Mandarijn-Chinees, dus het was een beetje moeilijk voor mij om de handgeschiedenis te bespreken, ook al ging ik om met al deze elitespelers. Ik ben altijd een groot waarnemer geweest, dus ik heb die vaardigheid verdubbeld en veel geleerd van osmose.

Terugkijkend zou ik willen dat ik meer betrokken was geweest en meer vragen had gesteld. Ik had zeker een complex waar ik bang was om stom te klinken en echt aardig gevonden wilde worden. Dit, in combinatie met mijn niet-aflatende onafhankelijkheid en vasthoudendheid, betekende dat ik met vallen en opstaan veel leerde over de gemeenschap, mezelf en financiën. In het begin wilde ik gewoon mijn reputatie verbeteren en leren, dus zorgde ik ervoor dat ik niemand een reden gaf om te roddelen of iets over mij te zeggen dat mijn reputatie zou kunnen schaden en de deur dicht zou doen. Uiteindelijk besefte ik dat wat anderen denken buiten mijn controle ligt en dat ik alleen beslissingen kan nemen op basis van de informatie die ik op dat moment heb.

Sommige mensen vinden het gemakkelijker voor vrouwen omdat we onze sociale vaardigheden en onderscheidende kwaliteiten kunnen gebruiken om te netwerken en toegang te krijgen tot de beste pokergeesten. Hoewel dit waar kan zijn als je jong, aantrekkelijk en sociaal fit bent, kan het deel van het geslacht dat deze vakjes niet aanvinkt een standaardbehandeling verwachten die varieert van simpelweg genegeerd worden tot schaamteloos lastiggevallen en uit een elitegemeenschap gegooid worden.

Maar van alle nare dingen die ik heb gezien en meegemaakt in de branche, is de dynamiek die me het meest kwaad maakt wanneer andere vrouwelijke atleten op een gelijk of hoger niveau staan dan jij. concurrentie. De industrie houdt het aura van schaarste in stand en zet ons tegen elkaar op. Een van mijn grootste ergernissen is wanneer iemand mij probeert te complimenteren door iemand anders naar beneden te halen. Er is genoeg ruimte voor iedereen om te schitteren.

Jamie Kerstetter: Toen ik een jaar na Black Friday naar Rosarito Beach in Mexico verhuisde en omringd werd door een aantal succesvolle online spelers die poker leefden en ademden, maakte ik voor het eerst kennis met hoe gecompliceerd poker kan zijn. Ik leerde ook hoe harde topspelers bereid waren te werken om de beste te worden. Het was de eerste keer dat ik echt het gevoel had dat ik volledig opging in poker, in plaats van tegen mezelf te zeggen dat ik poker speelde "tussen mijn werk door" of het als een hobby beschouwde, zoals ik in het verleden altijd deed.

Hoe hard we ook allemaal probeerden om mentale pauzes van het spel te nemen, er was altijd een discussie over verdwaalde handgeschiedenissen tijdens het diner of op het strand. Het was in die tijd van onschatbare waarde om in de buurt te zijn van mensen die voor het eerst echt van poker hielden en bereid waren om niet alleen de strategie voor het gebruik van het spel te bespreken, maar ook hun algemene benadering van het leren van het spel.

Daniëlle Andersen: Ik was een failliete tweedejaars studente toen ik mijn eerste pot van $ 100 won door online poker te spelen. Ik herinner me dat ik bijna zweefde in mijn volgende les, de adrenaline stroomde door mijn aderen. Ik herinner me nog levendig dat ik die avond met mijn vriend (nu echtgenoot) Kora sprak over hoe deze pokerhobby een levensvatbare manier zou kunnen zijn om wat extra geld te verdienen. Opgewonden spraken we over hoeveel stress het zou verlichten als ik de $ 100 per maand zou kunnen verpletteren.

Ik had wat boeken moeten lezen, lid moeten worden van pokerforums en wat strategievideo's moeten bekijken. Maar dat deed ik niet omdat het eerlijk gezegd gewoon niet leuk klonk en ik niet de moeite kon nemen om lang genoeg te stoppen met klikken op knoppen om te leren. Gelukkig hield Kory ook van poker en ging hij voorzichtiger met het spel om. Hij begreep concepten als pot odds, bankroll management en variantie eerder dan ik, en probeerde me waardevolle informatie te geven. Ik was niet de beste student (ik wist zeker dat het goed zou komen om met de helft van mijn bankroll op tafel te zitten!), maar hij was een volhardende leraar en uiteindelijk begon ik zelf een aantal van deze belangrijke concepten te begrijpen.

Het werken met pokerauteur en mental coach Tommy Angelo was een keerpunt dat de manier waarop ik over poker denk echt veranderde. Ik worstelde echt met de emotionele ups en downs van een professionele gokker. Mijn humeur buiten de tafel werd vaak bepaald door de resultaten aan tafel, wat oneerlijk was tegenover mijn familie en mij. Tommy heeft me echt geholpen om mijn emoties beter te leren beheersen, wat heeft geleid tot minder kantelen, hogere winsten en een veel gelukkiger gezinsleven. Ik heb veel pokerspelers gezien die veel strategischer begaafd waren dan ik als professionele pokerspelers, omdat ze niet de emotionele kracht hadden om met de ups en downs om te gaan. Ik raad het ten zeerste aan aan spelers die zichzelf willen verbeteren, zodat ze niet het belang over het hoofd zien om aan hun mentale spel te werken.

Linda Johnson: Toen ik 21 werd, ging ik naar Las Vegas om blackjack te spelen. Mijn vader vertelde me dat als ik wilde spelen, ik poker moest leren spelen zodat ik niet tegen het casino zou spelen. Ik kocht een paar boeken voor mezelf (er waren er toen niet veel) en leerde de basis van het spel. Ik wist meteen dat ik deze game geweldig zou vinden.

Mijn eerste live-ervaring was met mijn collega's op het postkantoor. Uiteindelijk werd ik een permanente winnaar en was ik niet meer welkom in het spel. Na het werk ging ik naar Cardrooms van Gardena en op mijn vrije dagen vloog ik naar Las Vegas. Poker was mijn niche en ik wist dat ik daarin kon uitblinken met veel werk en studie. Ik besefte dat poker een spel is dat verslagen kan worden als ik beter speel dan mijn tegenstanders.

Ik kocht elk pokerboek dat ik kon vinden, sprak over poker met vrienden en woonde pokerseminars bij. Ik speelde elke vrije minuut van de dag poker en ik vond het geweldig! Ik had eindelijk het gevoel dat ik de kost kon verdienen met pokeren, dus nam ik ontslag bij het postkantoor en verhuisde naar Las Vegas. Het was de beste beslissing in mijn leven.

Pokeren is mijn passie. Ik stop nooit met leren en studeren. Ik heb honderden pokerboeken gelezen. Ik ben lid geworden van verschillende pokernieuwsgroepen. Ik deed mee en gaf uiteindelijk les WPT bootcamp. Mensen hebben nu veel meer middelen tot hun beschikking om hun pokervaardigheden te verbeteren dan toen ik het spel voor het eerst leerde kennen. Er zijn tijdschriften, online trainingssites, video's, trainersites, enz. In tegenstelling tot roulette en craps is poker een te verslaan spel als je bereid bent om de klus te klaren en de tijd neemt om het spel te leren. ♠

Xuan Liu is instructeur bij Poker Powher en runt haar eigen vastgoedbedrijf. Hij heeft in totaal meer dan $3 miljoen gewonnen in live en online toernooien, waaronder $ 600.000 punten verdiend bij PokerStars Caribbean Adventure en nog eens $ 524.000 verdiend bij EPT Het belangrijkste evenement in San Remo. Liu woont in Vancouver, Canada met haar geredde minipoedel Didi.

Jamie Kerstetter is een professionele pokerspeler en presentator en geeft commentaar op verschillende pokeruitjes, waaronder WPT , PokerGO en WSOP . Ze heeft de afgelopen twee jaar gewerkt WSOP hoofdevenement in ESPN samen met Lon McEachern en Norman Chad, een Global Poker Award-nominatie ontvangen voor Broadcaster of the Year. Hij host de podcast The Rake, Run It Once.

Danielle 'dmoongirl' Andersen begon met online spelen in 2003 en is een van de best betaalde vrouwelijke online cashgame-spelers in de geschiedenis. Ze verscheen in de film Bet, Raise, Fold uit 2013, die de opkomst en ondergang van online poker in de Verenigde Staten documenteerde. Andersen maakt deel uit van het LearnWPT-team van instructeurs.

Linda Johnson staat bekend als de "First Lady Of Poker" en heeft een World Series of Poker-armband. Ze is een trots lid van de Poker Hall of Fame en Women in Poker Hall of Fame, en is ook mede-oprichter TDA (Association of Tournament Directors) en mede-oprichter van Pokergives.org. Ze was de studio-omroeper van de World Poker Tour tijdens de eerste zes seizoenen. Johnson is ook een partner in Card Player Cruises en voormalig uitgever en eigenaar van Card Player Magazine.